نادر گلچین در سال 1315 در رشت متولد شد و از سال 1350 همکاری خود را با رادیو آغاز کرد. او از خوانندگان قدیمی است و اگرچه کمتر نامی از او می شنویم اما آثار ارزشمندی ارائه کرده است.
گلچین از جمله خوانندگان صاحب سبک و دارای صدایی خاص خود است.
از دیگر آثار او می توان به تصنیف های مرغ سحر، ناوک مژگان، قصه شهر عشق، مسبب، من دیگه بچه نمی شم و نفس باد صبا، زلف بنفشه و... یاد کرد.
بیشتر فعالیت های او به سال های پیش از انقلاب باز می گردد. از آثار او می توان به «یوسف گم گشته و گریز اشاره کرد.
اخیراً در ایران آلبومی به نام گریز که کار مشترک فریدون شهبازیان و نادر گلچین است پس از 35 سال گردگیری و منتشر شده‌است.
گلچین صدایی خاص با سوزی پنهانی و نیز پخته و پرورده دارد که با ساختار ارکستری هماهنگی زیادی دارد. او همچنین از تحریرهای شمرده و پخته آوازی برخوردار است و سعی می کند که محدوده صدایش را بشناسد و در همان محدوده از تمامی ظرفیت های صدایی اش بهره ببرد. وی شعر را به خوبی می شناسد و به همان خوبی و شمردگی در آوازهایش ادا می کند.
او با آهنگسازان و هنرمندان زیادی از جمله فریدون شهبازیان، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان همکاری داشته است